Nauka języka szwedzkiego

Aniaa

No więc tutaj mogą popisać Ci, którzy uczą się języka szwedzkiego lub chcą się uczyć Smile

Ja się uczę Cool

hehe bardzo fajny język naprawde Smile

Umiem już
alfabet Cool

osoby

odmiany czasownika być i mieć Cool

no i zwroty grzecznościowe Laughing

Martinii95

łał xD ja sie dopiero bd uczyła od nowero roku sQl'nego.

Aniaa

No ja też od października ale ten kurs na cd jest zarombisty i ten lektor ma taki fajniutki głos xD

Martinii95

:d szkoda że to nie Mans jest lektorem ^^ a gdzie kupiłaś tą cd?

Aniaa

Dostałam od mamy na imieniny a mama kupiła chyba w empiku Smile

Martinii95

Aha fajnie ^^ ja mam imieniny hm... jutro xD jeah musze isc do empiku polokac moze bd ^^

Aniaa

Nom wiem wsie moje Marty jutro mają Very Happy

mam sprawe... napisz w poście znaczek and wiesz ja go nie mam na klawiaturze to sobie skopiuje :*

Sonia

Ja też się będę uczyć. Tylko nie wiem kiedy. Szukam jakiegos kursu fajnego

Martinii95

Aniaa

dobra już nie ważne xd

Martinii95

aha ^ ^

BlackCat Mansiara

ja mam w sierpniu urodziny, może mama si szarpnie na jakąś plytkę z kursem

Aniaa

No fajnie by było Smile

Sonia

A ty Aniu z jakiego wyd. masz kurs?

Marla

A więc uwaga! nadchodzi pani nauczyciel (ja) :> i ja was bd uczyć Very Happy

A więc:

Lekcja 1
Temat: Co to jest tak w ogóle język szwedzki? Info.

język północnogermański wschodni (wschodnioskandynawski), używany głównie w Szwecji i częściach Finlandii, przez ok. 9 mln ludzi. Jest dość dobrze zrozumiały dla Norwegów i w mniejszym stopniu także dla Duńczyków. Język standardowy w Szwecji, tzw. rikssvenska (szwedzki państwowy) oparty jest na dialektach regionu sztokholmskiego.

W mowie potocznej używane są powszechnie wyraźne dialekty. Większość jest jednak doskonale zrozumiała dla pozostałych użytkowników języka szwedzkiego. Obecnie można wyróżnić dwa zespoły dialektów: w Szwecji i Finlandii, jednak istnieje też dialekt języka szwedzkiego z Estonii, jednak prawie wszyscy Estońscy Szwedzi opuścili Estonię po zajęciu jej przez Armię Czerwoną. W południowej części Szwecji – Skanii (Skåne) – język mówiony uległ silnym wpływom duńskim, z bardzo gardłową wymową. Ludność Wysp Alandzkich mówi dialektem zbliżonym do północnosztokholmskiego. Większość zapożyczeń w języku szwedzkim pochodzi z języków: niemieckiego, francuskiego i angielskiego, pośrednio z łaciny i greki.

Charakterystyczną cechą języka szwedzkiego jest obfitość samogłosek, posiadających 9 fonemów podstawowych, a wliczając w nie rozróżnienie między długimi i krótkimi samogłoskami – 17 fonemów samogłoskowych. Szwedzka spółgłoska sj (sje-ljudet), której dialektalne warianty odpowiadają w przybliżeniu głoskom sz lub ś, w wersji podstawowej nie ma odpowiednika w innych językach.

Możecie zapisac w zeszycikach swoich polskich Very Happy

Lekcja 2
Temat: Alfabet szwedzki.

Alfabet szwedzki składa się z 29 znaków:

A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z, Å (jest to druga litera z imienia Mansa), Ä, Ö

Poza standardowymi literami albafetu łacińskiego A-Z, w skład alfabetu szwedzkiego wchodzą także znaki "Å(jest to druga litera z imienia Mansa), ", "Ä" oraz "Ö". Uznawane za odrębne litery, występują one na końcu alfabetu po literze "Z" - w odróżnieniu od np. umlautów w języku niemieckim, które traktowane są jako warianty znaków i tym samym w przyjętej kolejności występują za literami, od których pochodzą (np. "Ä" po "A" lub "Ö" po "O"). Znaki te w sensie gramatycznym nie są umlautami, jednak z braku odrębnego terminu często przyjmuje się w odniesieniu do nich takie określenie.

W źródłach obcojęzycznych w stosunku do języka szwedzkiego i nie dysponujących tymi znakami we własnych alfabetach, niekiedy praktykuje się (analogiczne do umlautów) ich zastąpienie sekwencją dwóch liter alfabetu łacińskiego:

å - aa
ä - ae
ö - oe.

Litera "Ü" w jezyku szwedzkim nie występuje, bywa jednak używana w nazwach pochodzenia niemieckiego i uznawana jest za wariant litery "Y". Znaki: "À", występujący tylko w jednym słowie pochodzenia francuskiego à (np. biljetter à tio kronor - bilety po dziesięć koron), oraz "É", również występujący w zapożyczeniach, uznawane są odpowiednio za warianty liter "A" oraz "E".

Litera "W", chociaż jest częścią alfabetu szwedzkiego, praktycznie występuje tylko w słowach zapożyczonych z innych języków. Do niedawna traktowana była jako wariant litery "V" i nadal bywa tak powszechnie odbierana, jednak w 2005 roku Akademia Szwedzka zgodnie z międzynarodową praktyką leksykograficzną dokonała rozróżnienia tych dwóch liter. W wydanej 10 kwietnia 2006 roku trzynastej edycji słownika Svenska Akademiens Ordlista, będącego de facto wykładnią poprawnej szwedzkiej pisowni, obie litery występują jako odrębne znaki.

PROSZĘ SIĘ TEGO NAUCZYĆ ( NIE PYTAM Smile

) JUŻ WKRÓTCE NASTĘPNE LEKCJE Z TEMATU "LET'S SPEAK SWEDISH''